روزی زنی روستائی که هرگز حرف دلنشینی از همسرش نشنیده بود، بیمار شد شوهر او که راننده موتور سیکلت بود و از موتورش براى‌ حمل و نقل کالا در شهر استفاده مى‌کردبراى اولین بار همسرش را سوار موتورسیکلت خود کرد. زن با احتیاط سوار موتور شد و از دست پاچگی و خجالت نمی دانست دست هایش را کجا بگذارد که ناگهان شوهرش گفت:...

مرا بغل کن. زن پرسید: چه کار کنم؟ و وقتی متوجه حرف شوهرش شد ناگهان صورتش سرخ شد با خجالت کمر شوهرش را بغل کرد و کم کم اشک صورتش را خیس نمود. به نیمه راه رسیده بودند که زن از شوهرش خواست به خانه برگردند، شوهرش با تعجب پرسید: چرا؟ تقریبا به بیمارستان رسیده ایم. زن جواب داد: دیگر لازم نیست، بهتر شدم. سرم درد نمی کند. شوهر همسرش را به خانه رساند ولى هرگز متوجه نخواهد شد که گفتن همان جمله ى ساده ى "مرا بغل کن" چقدر احساس خوشبختى را در قلب همسرش باعث شده که در همین مسیر کوتاه، سردردش را خوب کرده است.

با هزاران شاخه گل می نویسم بر خط سرنوشت که من عاشق همسرم هستم وتا آخر عمر کنارش می مانم دوستت دارم ای عزیزترینم

سلام و ما هم آمدیم تا بگوئیم که ما هم هستیم.خیلی دردسرتون نمیدم اما بد نیست بدونید برای من تازه وارد در این عرصه ی وبلاگ نویسی شاید هیچ چیز حتی خود داشتن وبلاگ و خونده شدن مطالبش برام مهمتر از نوشتن نباشه.من عاشق نوشتنم حتی اگه خونده نشه.من می نویسم به عشق نوشتن وبه عشق تنها کسی که می دونم همیشه مخاطب اول و آخرمه،کسی که کنارمه و تا ابد کنارم میمونه همسر نازم،علیرضای خوبی های من که قرار همه چیز رو در زندگی باهاش به اشتراک بزارم.البته در وبلاگ ما به روی همه بازه اما یه کمی حیا هم خوبه چون از قدیم گفتن در وبلاگ بازه حیای وبلاگ جرخ زن الاف کجاست.فعلاً سرتون رو بیشتر از این درد نمیارم تا بعد. 

تو را به جای همه کسانی که نشناخته ام دوست می دارم....

تو را به خاطر عطر نان گرم, برای برفی که اب می شود دوست می دارم

تو را برای دوست داشتن دوست می دارم

تو را به جای همه کسانی که دوست نداشته ام دوست می دارم

تو را به خاطر دوست داشتن دوست می دارم

برای اشکی که خشک شد و هیچ وقت نریخت

لبخندی که مهو شد و هیچ گاه نشکفت دوست می دارم

تو را به خاطر خاطره ها دوست می دارم

برای پشت کردن به ارزوهای مهال

به خاطر نابودی توهم و خیال دوست می دارم

تو را برای دوست داشتن دوست می دارم

تو را به خاطردود لاله های وحشی

به خاطر گونه ی زرین افتاب گردان

برای بفشیه بنفشه ها دوست می دارم

تو را به خاطر دوست داشتن دوست می دارم

تو را به جای همه کسانی که ندیده ام دوست می دارم

تو برای لبخند تلخ لحظه ها

پرواز شیرین خا طره ها دوست می دارم

تورا به اندازه ی همه ی کسانی که نخواهم دید دوست می دارم

اندازه قطرات باران ، اندازه ی ستاره های اسمان دوست می دارم

تو را به اندازه خودت ، اندازه ان قلب پاکت دوست می دارم

تو را برای دوست داشتن دوست می دارم

تو را به جای همه ی کسانی که نمی شناخته ام دوست می دارم

تو را به جای همه ی روزگارانی که نمی زیسته ام دوست می دارم

برای خاطر عطر نان گرم و برفی که آب می شود دوست می دارم

تو را به خاطر برای نخستین گناه دوست می دارم

تورا به خاطر نخستین گلها دوست می دارم

تو را به خاطر دوست داشتن دوست می دارم

تو را به جای تمام کسانی که دوست نمی دارم دوست می دارم....